Sorumlusu

Hiç böyle görmedim
Sustum bekledim
Suçlu aramadan hepsini benimsedim
Suçlu da sorumlu da
Mahkum da benim
Yaşadığım her şey benim.

Paramparça aynalar karşısındaki.

Gözleri şiş, ağırlıktan açılmayan
Yaşları kanlı,
Yüzü sararmış solmuş,
Can çekişen gördüğümde benim.

Nafile kurulan bembeyaz ümitlerden
Dostların dahi çözemediği
Bir fırtınadan darmadağın ruh
Bana ait değilmiş gibi gelse de
Deniz aşırı gitsem de
Hiçbir şeyin tadı yok
Sabahlara kadar otursam bile

Adı koyulamayan bu uzun hikaye
Sonunda sona erer.
Kendime söylediğim yalanlardan uyanırım.
Suçlu da sorumlu da
Mahkum da benim.
Yaşadığım her şey benim.

Bıkarım belki bir zaman
Sevinir yancıların
Kendime kattığım dertlerin
Hepsi sana iyade 
Toleransım sonuna gelir.
Dayanamaz mutsuzluğuma
Sırtlanır giderim eşyalarımı.
Bu kadar zor muydu iki kelime.

Müge İmga