Oradan oraya savruldu
Rengarenkti günleri
Çiçek açmıştı gözleri
Yanındaydı herkes
Gülerken güldüler
Hüzünlüyken yoktular
Aşkın acısını da
Kötümserliğin sonunu da çekti
Astı yüzünü
Kararttı kendi elleriyle hayatını
Sarardığında kalmadı kimse
İyi gün dostuydu herkes
Dostlukta yanlıştı,
Onun değil
Sevincin hayaletleriydi onlar
Mutluluğun yanındaydı hepsi
Hayatı, gözleri kapalıyken gördüğü rüyadan
İyimserlikten ibaret,
Ta ki düşene dek,
Attı betti benzi
Kaldıranı olmadı
Sırt çevireni oldu
Sandılar yeniden doğar yine,
Yanılmıştılar.
Müge İmga
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder